در امتدادکوچه مهتاب

اكثریت عظیم روشنفكرانى كه مى‌شناسم در جست‌وجوى چیزى نیستند
و هیچ كارى نمى‌كنند و به درد كارى نمى‌خورند.
همه‌شان بد تحصیل كرده‌اند،
به طور جدى مطالعه نمى‌كنند،
درباره‌ى علوم فقط پر حرفى مى‌كنند،
از هنر هم كم سر در مى‌آورند.
همه‌شان خودشان را مى‌گیرند و با قیافه‌ى جدى، گنده‌گویى و فلسفه‌بافى مى‌كنند؛
حال آن كه پیش چشمشان كارگرها غذا ندارند و چهل نفرى در یك اتاق نامناسب مى‌خوابند،
توى ساس و تعفن و گند و رطوبت و ناپاكى اخلاقى مى‌لولند ...